Ματωμένο
φεγγάρι απόψε κόκκινα δάκρια
τρέχουν απ τον ουρανό
θυμωμένη η νύχτα
θυμωμένος ουρανός
Εσύ
σταζεις έρωτα απόψε
κάθε σταγόνα βροχής
γεμάτη έρωτα
γέμισε η ψυχή ηδονή
Εγώ
παραδομένη στην αγκαλιά σου
στα καυτά φιλιά
της θυμωμενης νύχτας
δέχομαι ,σαν βροχή τον έρωτα σου
Το φεγγάρι
ματωμένο και δακρυσνενο
κόκκινα δακρια
κόκκινος ουρανός
κόκκινα τα χείλη σου
Η νύχτα μας
γεμάτη ηδονή κι έρωτα
γεμάτη θυμό η νύχτα
μυρίζει παντού ηδονή
γιομησε η ψυχή αγάπη
Εσύ κ εγώ
Σαν δυο ματωμενες σταγόνες νερό
που δίνουν χρώμα στα νυχτολούλουδα
σαν δυο μισά του φεγγαριού
που κάνουν το ολόκληρο
Αγκαλιασμενοι
σαν το φεγγάρι με τον ουρανό
σαν τον ουρανό με τ'αστέρια
αγαπη ζητάει κ το φεγγάρι
έρωτα επιθυμεί η θάλασσα
όταν το φεγγάρι κάνει βουτιά
μέσα της .
Ματώνει
γιατί του λείπει το άλλο
μισοφέγγαρο του
γιατί απόψε δε μπορεί
να γευτεί τ'ολόκληρο
Γι'αυτό
στάζει κόκκινα δάκρυα ο ουρανός
θρηνεί για χαμένους έρωτες της στιγμής
για χαμένες αγάπες
που ποτέ δε ολοκληρώθηκαν
Ματώνει
για τα όσα συμβαίνουν
στο σύμπαν
ματώνει για μας
για το άλλο του μισό
θυμώνει
για όλα τα μισά
που δε γίναν ποτέ ολόκληρα
για όλους που γεννήθηκαν 'μισοί '
και δε ολοκληρώθηκαν ποτέ
για όλα θυμώνει
για όλα ματώνει
για όλα δακρύζει
χαμογελάει
μονάχα για το μισό του
όταν τον κάνει ολόκληρο
μόνο τότε επιτρέπει
στ'αστέρια να χαμογελούν .
Μαριάννα Κοκεδήμα
15/3/2020
( Πνευματικό μου δικαίωμα )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου