Ένα Δάσος Καίγεται... Nectarios Creta.

Ένα δάσος καίγεται
Ένα παιδί
Γεννιέται
Ένα παράθυρο κλειστό
Σε μια κάμαρα
Άδεια
Πες σε ένα άστρο
Το γεγονός
Φρίκη
Η ανταπόκριση
του σήμερα
Σε συνθήκες
Κρεμασμένα
σε αγαπώ
Και περιμένεις
Με ένα θυμό
Σπάσε το μπαλόνι
Κάνε το παιδί να
Κλαίει
Και η μέρα φτηνή
Μετά λέμε
Όλα τα σε αγαπώ
Ξεχώρισε τα
Μην τα λες
Όλα μαζί
Το παράθυρο
Λοιπόν
Και το μπαλόνι
Το παιδί
Σε ένα παρόν
Το μέλλον μακρινό
Τα μάτια πρησμένα
Από το κλάμα
Ζήτησες να σε αγαπώ
Απαρχής
Αρχή
κλείστηκαις
Στα όρια της αγάπης
Η οργή
μακριά
Μονάχα τα πιστεύω
Και τα συναισθήματα
Μονάχα
Η σπασμένη
Μέρα
Πεταμένα τα σεντόνια
Στο πάτωμα
Ένα καρφί
Βαστά το κάδρο
Με τη φωτογραφία
Την στιγμή
Αυτή
Που Αγκαλιά
Σε έχω
Και περιμένεις
Κάπου εκεί στην
Ανατολή
Με ένα καφέ στο
Χέρι
Καλημέρα να σου
Πω
Λες και ήταν ένα μέλλον
Πικρό σαν ποίημα
Στερνό
Γέλιο πενιχρό
Κλείσε τα παράθυρα
Καλά
Και όλα τα ξωτικά
Έξω να γυρνούν
Μακριά από εμάς
Στα δάση εκεί που
Ανήκουν
Ένα δάσος καίγεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου