Στης ερήμου το σκοτάδι
κάθονται αντικριστά
καμηλιέρηδες και ζώα
τρων και πίνουν στη φωτιά
Άμμος κρύο και αγέρι
το κορμί τους το χτυπούν
νυσταγμένοι πλάι πλάι
τη βραδιά τους χαιρετούν
Καθισμένες κι οι καμήλες
τους κρατάνε συντροφιά
καρτεράνε την αυγούλα
να κινήσουνε ξανά
Στις οάσεις μες στα δάση
Θα γυρεύουν καραβάνια
κι ιστορίες θα διηγούνται
με ζαφύρια και γιορντάνια
Και με τούτα και με 'κείνα
νύχτες μαγικές περνάνε
μέχρι να γυρίσουν πίσω
στις φαμίλιες τους να πάνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου