Εμείς οι δυό
ζούμε χωμένοι στο κοχύλι της αγάπης ..
Μέσα σε θαλασσινές σπηλιές
κουρνιάζουμε σαν νυχτοπούλια
διαβαίνουμε το χρόνο
με μιαν ανάσα άνοιξης Αγαπημένε
Διαβάζω τις μυστικές σου σκέψεις
μέσα στο βλέμμα σου
κι εσύ τις δικές μου
Τα στάχια του έρωτα θερίσαμε
Ζημώσαμε το ψωμί της αγάπης
κι αντίδωρο στο βωμό της
το μοιράσαμε.
Σαν πεφταστέρια λάμπουν τα μάτια σου
απόψε
Τριαντάφυλλα η ανάσα σου σκορπάει
τα πέπλα τής νύχτας κομμάτιασε η φωνή σου
Τρέχει πιο γρήγορα απ' το φώς η αναμονή...
Κρύφτηκε το φεγγάρι μη μας δει
Σταμάτησε η θάλασσα να τραγουδάει
Μόνο τ' αστέρια τρεμοσβύνουν..
Κι εγώ στην αγκαλιά σου αφουγκράζομαι
μινα king 10/7/203
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου