Όνειρα
Ο κόσμος του αυλού
Η ζεστασιά της ψυχής
Γαντζώνεται η μυθοπλασία
Απομάκρυνση από τη σκληρότητα του βίου
Μία θάλασσα γεμάτη κοράλλια
Η προσδοκία εφικτή
Πλάθω την ονειροπόληση
Διαλέγω το ρόλο
Θίασος σκιών
Χώνονται τα συναισθήματα
σε ρόλους πλεύσης
Κωπηλασία στο εναέριο
Με μία βάρκα στον ουρανό της αλλοτρίωσης
Καί τραβάς τα σεντόνια
σε αυτό το σκοτεινό της φυγής πάσο
Και παραγγέλνεις το μενού
Ζωντανός μέσα στους νεκρούς
Σε αγαπώ λέει στις σκιές
Το νοητό
Και κρατείται το σώμα στην άκρη του γκρεμού
Τα χέρια ανοικτά έτοιμος για το πέταγμα στο κενώ
Αναζήτηση της αίσθησης του να αιωρεί
Σε αυτές της νότες που ακούγονται από μακριά
Σηκός του ναού φυλαγμένες αρετές
Και ακουμπάς το διάφανο κομμάτι πάγου
του ιγκλού που κλείστηκε ο χρόνος
Και μετά υπάρχει το καθημερινό
Της αναζήτησης μέσα στην ροή της ζωής
Της υπόσχεσης του έμπιστου
Της συνέχειας του να γερνάει
Και το παιδικό όνειρο να μένει πίσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου