Ανάμεσα στα πολλά πράγματα που κάνει ο Άνθρωπος ανησυχώντας για τη διάνοιά του και την κατανόηση της ύπαρξής του, στην προσπάθειά του να ελέγξει τους άλλους, είναι η υιοθέτηση φιλοσοφιών υποδούλωσης. Κάθε άτομο που επινοεί ή χρησιμοποιεί μια τέτοια φιλοσοφία τείνει το ίδιο, λίγο πολύ, να εξαιρείται από την επιβεβλημένη κατ’ αυτόν τον τρόπο υποδούλωση και, μέσω της επινόησης αυτής, να εξουδετερώνει την ισχύ των άλλων - πρόκειται για ένα τέχνασμα πολύ περιορισμένης αποτελεσματικότητας, γιατί οδηγεί τελικά στην παγίδευση του ίδιου του χρήστη. Οι απόπειρες για υποδούλωση απορρέουν κυρίως από το φόβο – ο φόβος προκαλείται από την απώλεια της αυτοπεποίθησης του ατόμου ότι έχει την ικανότητα να τα βγάλει πέρα. Έτσι προτείνεται ένας κόσμος όπου επιδιώκεται η απόκτηση αυτοπεποίθησης μέσα από την στέρηση της αυτοπεποίθησης των άλλων. Κάτι τέτοιο, όμως, είναι καταδικασμένο να αποτύχει σε μια πολυσύνθετη κοινωνία... web.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου