Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν. Δυστυχώς. Όλα τα εξαρτούμε από μια ταυτότητα που μας δόθηκε χωρίς να την έχουμε ζητήσει. Κι ο αγώνας ν’ ανταποκριθούμε στα στοιχεία της καταντά μια διαρκής καλπονόθευση, που τις συνέπειές της πληρώνουμε δια βίου, χωρίς η πραγματικότητα να μας έχει ποτέ της χρεώσει. Αλλά είναι που πιάνουμε πάντα το ποτήρι – ποτέ την πυρίκαυτο ύλη που το έπλασε. πολύ λιγότερο την τελική του διαφάνεια. Εάν όμως δεν είναι από την ύλη που φτάνεις ως το σημείο να μην μπορεί πια να σε παρακολουθήσει το φθαρτό μέρος του εαυτού σου, από πού είναι; Ποιος έχει σε έσχατη ανάλυση την ευθύνη; .. Οδυσσέας Ελύτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου