Θέλω να σου θυμώσω
Να εκφράσω
Τα πληγωμένα συναισθήματα
Και από αυτό τον θυμό
Να κρατηθώ
Και αυτά τα μαραμένα τριαντάφυλλα
Να πετάξω από το βάζω
Τί έχεις μαζί μου
Έλα ξανά
Σε αυτό τον τόπο που σε αγάπησα
Προσπάθησα πολύ να σε ξεπεράσω
Σε αυτές της συννεφιασμένες Κυριακές
Πάνω στο τραπέζι σου γράφω αυτό το γράμμα
Όλα γύρο ένας μπερδεμένος κόσμος
που προσπαθώ να αναλύσω
όταν η καρδιά χτυπάει δυνατά
Ένα καρναβάλι η ζωή
Καί τό παράθυρο ανοιχτό
Έξω μυρίζει η άνοιξη
Έξω ο γαλάζιος ουρανός
Πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια
Και αυτός ο έρωτας ο παιδικός
σαν φτερωτός άγγελος τριγυρνά
στα τελειώματα της ζωής
Ξανά ελεύθερος με βήματα που πατάνε στη γη
Προσαρμοσμένα συναισθήματα σε αυτό το κορμί
Καί τό πρόσωπο θυμωμένο γυρνά
το βλέμμα σε μορφές
Που βάλουν τα επιτακτικά του κόσμου
Είναι μέρες που ο καπνός του τσιγάρου
Γεμίζει την αίθουσα του μπάρ
Καί στα πόδια δεν μπορώ να σταθώ
Αυτή είναι η ζωή
Ξεμακραίνει και χαρίζει χώρο στο κενό
Και η σκυτάλη πεταμένοι
στην άκρη του εγώ
Σε αυτά τα προσκυνήματα του τίποτα
Στις σελίδες Γραμμένου χαρτί
Ο εαυτός στο μενού της μέρας
Και το σκαλοπάτι στην άκρη
του δρόμου με δυσκολεύει
Θέλω να πιαστώ
Από κάποια χαμόγελα
Βαμμένων προσώπων
Και χωλαίνω στο περβόλι
της αναπροσαρμογής
Και στο ιδανικό της ζωή
Προσπαθώντας να κρατήσω το χέρι της
Συγνώμης
Άλλη μία φορά μην σταματάς
Ώρα με την ώρα
Τσιγγάνα εσύ μην σταματάς
μπορεί να ξαναχτυπά η καρδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου