Έλα αγάπη μου γλυκιά... Αντριάνα.

Άνοιξε τα ματόκλαδα
να κρύψω τ όνειρο μου.
Που μίκρανε τοσο πολύ
σφιίγγει τον ειρμό μου.
Ταξίδεψε σαν άνεμος
έλα στον αργαλειό μου
Να μπλέξω μες τα χτένια του
όλο τον θαυμασμό μου.

Διαβαίνει ο χρόνος και περνά
ανήλιαγος μακριά σου.
Στένεψε το πέρασμα
στην άλλη την πλευρά σου
Άγγιξε με αλάβαστρο
τα χνώτα της ζωής μου
Να κάτσω νύφη του νοτιά
στης ψυχής τη σιγαλιά

Κι ύστερα θ' αγκαλιαστώ
με το μέσα μου θεριό.
Δεν έχω πια να φοβηθώ
το δικό μου ουρλιαχτό
Έλα αγάπη μου γλυκιά
ν' αναπαυθώ ειρηνικά
κεί που μερεύουνε θνητοί
κι αγριεύουν οι Θεοί...

Antri Pericleous Onoufriou