Είν’ η γυναίκα στη ζωή ένα μυστήριο... Πάνος Φαλάρας

Πάλι κι απόψε περπατάς συλλογισμένος

μέσα στα δίχτυα της ξανά παγιδευμένος
και δεν μπορείς ν’ αντισταθείς
κοντεύεις πια να τρελαθείς
φίλε μου είσαι απ’ την καρδιά της τρελαμένος.

Είν’ η γυναίκα στη ζωή ένα μυστήριο
κι ένα μυστήριο για πάντα παραμένει, 
τη μια σου δίνει για να πιεις το δηλητήριο
κι ύστερα μ’ ένα της φιλί σε ανασταίνει.

Όσο κι αν ψάξεις τελικά για να ξεφύγεις

δε θα μπορέσεις τη μορφή της ν’ αποφύγεις

σκέψου καλά πως θα φερθείς

γιατί στο λέω, θα βρεθείς

στα ξενυχτάδικα τον πόνο σου να πνίγεις.

Είν’ η γυναίκα στη ζωή ένα μυστήριο

κι ένα μυστήριο για πάντα παραμένει, 

τη μια σου δίνει για να πιεις το δηλητήριο

κι ύστερα μ’ ένα της φιλί σε ανασταίνει.