Λιγοστεύω... Κατερίνα Πήττα.

Με λέξεις σ' αγγίζω.

Πάλλευκο,

πελαγίσιο κύμα,

ηδονικό,

ταλανίζω τις ακτές σου.

Φθόγγοι,

άρρητοι λυγμοί,

ακατάληπτοι

φυγαδεύουν τις συστολές.

Παμφάγα βλέμματα

στην απλωσιά του κορμιού,

υλοτομούν δενδρύλλια

υποτιθέμενων αντιστάσεων!

Πέφτει στα γόνατα ο πόθος

κι εγώ,

σάρκα λευκή,

ντυμένη του έρωτα το χρώμα

λιγοστεύω...

Γίνομαι μπουκιά στ' ακόρεστα χείλη σου,

εισβάλλω στις φλέβες σου,

κουρσεύω τους ηλίβατους αρμούς σου.

Παρούσα της ανάφλεξης η ώρα...

Ιερή κι αμετάκλητη.

Μια δρασκελιά...πριν αγγίξω το Θεό!

Κατερίνα Πήττα

09/04/2022

(Κατοχυρωμένο)