Ο Άνεμος μια μέρα καθώς διέσχιζε ένα λιβάδι συνάντησε ένα
ξεχωριστό και ευαίσθητο Λουλούδι και το αγάπησε παράφορα.
Όταν εκείνος τρυφερά χάιδευε το Λουλούδι, εκείνο απαντούσε
με την πιο μεγάλη αγάπη που εκφραζόταν με όμορφα,
έντονα χρώματα και δυνατό άρωμα.
Όμως ο Άνεμος ζαλίστηκε ερωτικά από τα μεθυστικά αρώματα
που ανέδυδε το Λουλούδι,έγινε αχόρταγος και σκέφτηκε:
"Εάν δώσω στο Λουλούδι όλη μου τη δύναμη αυτό θα μου
χαρίσει κάτι ακόμα πιο ωραίο και πιο μεγάλο".
Η αναπνοή της αγάπης του όμως ήταν τόσο δυνατή,
ώστε το Λουλούδι δεν άντεξε αυτό το πάθος και λύγισε.
Ο άνεμος απεγνωσμένα προσπαθούσε να το σηκώσει
και να το αναστήσει, αλλά δεν μπορούσε.
Τότε ηρέμησε και με την τρυφερή ανάσα της αγάπης
προσπάθησε να αναζωογονήσει το Λουλούδι του αλλά
εκείνο συνέχισε να μαραίνεται μπροστά στα μάτια του.
Τότε ο Άνεμος φώναξε με οργή:
- Εγώ σου έδωσα όλη τη δύναμη της αγάπης μου, αλλά εσύ
δεν έχεις δυνάμεις να μου απαντήσεις με το ίδιο πάθος.
Εσύ δε μ' αγαπούσες!
Το Λουλούδι δεν απαντούσε , γιατί με δυσκολία κρατιόταν
στη ζωή. Το υπερβολικό πάθος του Ανέμου το είχε
αρρωστήσει και καθώς ζούσε μόνο του πολύ καιρό,
ήταν άμαθο σε τέτοιες καιρικές συνθήκες.
Του αρκούσε μέχρι χθες το απαλό,δροσερό αεράκι και
να κοιτάζει τον ήλιο το πρωί για να είναι ευτυχισμένο.
Δεν ήταν μαθημένο στα μεγάλα πάθη στις μεγάλες αγάπες.
Δεν είχε ποτέ του συναντήσει τόση αγάπη, η ζωή ήταν
πάντα δύσκολη και φειδωλή μαζί του.
Όμως η αγάπη έκανε τα μαγικά της και μετά από λίγες μέρες
καθώς ο Άνεμος δακρυσμένος και μετανιωμένος καθόταν
συνεχώς δίπλα του και του ψιθύριζε, φυσώντας τρυφερές
ανάσες απαλά στα φύλλα του, όμορφες ιστορίες για θαλασσινές
σπηλιές και καταπράσινα νησιά, το Λουλούδι ξανάνιωσε και
άνθισε για μια ακόμη φορά χαμογελώντας και κάνοντας
τον Άνεμο ευτυχισμένο...!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου