Παλιό Καλό Κρασί... Αντώνης Σαμολαδάς.

Η γεύση μου δεν είναι μια είναι πολλές
μοιάζουν με τα αρώματα που αναδύονται
από ένα μπουκάλι παλιό καλό κρασί.
Έχουν οξύτητα και μια στιφάδα
απομεινάρια από δρύινο ξύλο...
Ίσως να σε προβληματίσουν λίγο στην αρχή
μα σαν πιεις μερικά ποτηράκια,
όλα αρχίζουν να γίνονται όμορφα...
Την ώρα που κυλά στο λαιμό σου
είναι απαλή σαν βελούδο ,
έχει μια παράξενη γλυκύτητα ,
ύστερα κυκλοφορεί στο αίμα σου,
γίνεται ένα με αυτό,
κυριεύει το μυαλό σου,
τις αισθήσεις σου,
σου γίνεται απαραίτητη
σαν το νερό στο σώμα σου,
σαν το οξυγόνο που αναπνέεις...
Για αυτό πριν πιεις
αν δεν είσαι έτοιμη για το ταξίδι
κράτησε την στο ποτήρι σου
ανάδευσε την απαλά
νιώσε το άρωμα της...
Όμως αν αποφασίσεις
να με δοκιμάσεις,
η μετάγευση είναι εθιστική
ακόμη και αν πιεις μια γουλιά,
εγώ θα κυλήσω μέσα σου
θα αλώσω κάθε σου αντίσταση...
Δεν υπάρχει επιστροφή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου