Τυχαία άνοιξα εν' άγραφο τετράδιο
Χροιές μιας άνοιξης και μνήμες εποχής
Ξερός πανσές σε αναμνήσεων ερμπάριο
Με χρωμα θειο κι' ευωδιές έβαψε τη σιγή.
Παλιός πανσές, φυλακισμένο κυπαρίσσι
Το δώρο τ' έρωτα, θυμίσεις σε χαρτί
Καλούσαν σμήνη των χαδιών σ' ένα μεθίσι
Σιωπής το ξέσπασμα τρανό ,που έγινε κραυγή.
Χρυσή η γύρη σαν χρυσόσκονη μαλλιών σου
Τα χείλη- πέταλα, βελούδινη υφή
Θερμή αφή, θωπή των ακροδακτ- υλών σου
Κι' ο μίσχος
έμοιαζε λιγνό,αέρινο κορμί.
Ο μίσχος,φύλλα,ρίζες, ύπερος, πιεσμένα
Με ύφος θλίψης σαν παράπονο χλωμό
Αντίκες- άνθη σαν φιλιά βαλσαμω μένα
Αγάπης στίγματα κρυφά στης μνήμης το βωμό.
Πνοή τ' αγέρα αγκαλιές φέρνει και χάδια
Ψυχής τις μέλισσες,των νέων τσαχπινιές
Δροσιάς ρανίδες κουβαλώ - ιερά πετράδια
Λευτέρης Σιώμος Κ 58/ δ.π.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου