Ειρήνη... Ντίνα Μήλου.

Κατάλευκος θεϊκός οιωνός
μ' έντονο διαπεραστικό βλέμμα ,
κεντάει με το ράμφος του ,
το φιλί της αυγής.
Μεταφέρει δυο χρυσές καλαμιές
απ' την σφετερισμένη σοδειά του.
Ένα κομμάτι άγιο χώμα ,
απ' το δαγκωμένο αγκωνάρι
της πατρίδας του.
Ένα ζεμπίλι νερό ,
καυτή λάβα των εσώψυχων.
Ένα ολάνθιστο κλωνάρι ελιάς
να στεφανώσει την κυριαρχία του
Πολύ αγάπη .... απ' την
επίτευξη των στόχων του.
Στυλώνει μια ΠΡΟΤΟΜΗ ..!!
Ζυμωμένη κι εδραιωμένη
σε φερέγγυες χειραψίες .
Εκεχειρία που γεννήθηκε '
στη φλόγα της κάνης.
Πετάει στα αιθέρια ...
Εισπνέει ελευθερία...
Βουτάει στα γαλήνια
κύματα της νίκης , συλλέγοντας
πανέμορφα κοράλλια.
Τα κουμπώνει στον ουρανό
της ευτυχίας του κι
απολαμβάνει κάθε λεπτό, το
"ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ"

Ντίνα Μήλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου