Αν θυμάμαι καλά, κάποτε ήταν η ζωή μου
έκπαγλη γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές
και όλα τα κρασιά κυλούσαν.
Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου .
Και την βρήκα μικρή και την βλαστήμησα….
Κατόρθωσα να σβήσω από το λογικό μου
κάθε ελπίδα ανθρώπινη….
Επικαλέστηκα κάθε Οργή και Μάστιγα να πνιγώ στο αίμα,
στην άμμο.
Η απόγνωση ήταν ο Θεός μου.
Κυλίστηκα στη λάσπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου