"Στα μετέωρα του ονείρου"… Λεμονιά Γεμουρτζίδου.

Ξεκρέμαστη στα μετέωρα του ονείρου…
Νιώθω τη φωνή σου να φτάνει από μακριά…
Δυσοίωνος ο άνεμος της προσμονής… 
Αγριεμένο το ασίγαστο πάθος μου… 

Ανήμερο θεριό ο πόθος μου…

Ουρλιάζει, διψά, πεινά, σφαδάζει…
Άμοιρος στα χέρια του ανεκπλήρωτου…
Γιγαντώνεται η μορφή σου κολασμένα …

Σουλατσάρει στα βαλτοτόπια του μυαλού μου…

Γίνεται ένα με τα στοιχειά του ακατόρθωτου… 
Καβαλάρης της άμπωτης και της παλίρροιας… 
Ξεμυαλισμένη η ψυχή μου… 
Καθρεφτίζεται στα νερά της πλάνης… 
Αιμόφυρτη η αγάπη μου… 
Ξεψυχά στην αγχόνη της ερημιάς… 
Αλύτρωτη η κεντιά του έρωτα… 

Κατάρα η λήθη…

Συνώνυμο θανάτου… 

Βουβός ο φόβος μου…

Παλεύει με τον χρόνο…

Διαστέλλεται η στιγμή… 

Κόβεται η ανάσα μου…

Σε αφήνω ελεύθερο…

Ζωγραφική από τον Maher A.Hassan