Εξομολόγηση... Φαίδρα Καψωμενάκη.

Ξέρεις... Δεν μεγάλωσα ποτέ

Ούτε, σαν τα βουρκωμένα μάτια της βασανισμένης μου 

μάνας έκαιγαν την ψυχή μου σαν κατακόκκινες φλόγες ...

Δεν μεγάλωσα, σαν το άγριο βλέμμα του πατέρα μου 

διαπερνούσε το σώμα και ο φόβος μου 

τον εξαγρίωνε πιότερο ...

Δεν μεγάλωσα, σαν οι πληγωμένες ψυχές του 

κόσμου κτυπούσαν την πόρτα του νού μου 

και με έπνιγε η οργή για τις πληγές τους ...

Δεν μεγάλωσα ,σαν μου είπες πόσο πολύ με αγάπησες , 

λιγόστευε διαρκώς αυτό το πολύ ....

Δεν με μεγάλωσαν , οι ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς μου 

τις δύσκολες νύκτες των αβασίλευτων βλεφάρων μου ....

Δεν μεγάλωσα ! 

Και ξέρεις γιατί ?

Δεν ήθελα ποτέ να μεγαλώσω ....