Σε παραδίδω...Θώμη Μπαλτσαβιά.

Σε παραδίδω...σε όποιον τρελό νοτιά 

που θα βρεις τον εαυτό σου..σε όποιο πετούμενο 

και σε όποιον ουρανό...

Με παραδίδω..σε όποια λιακάδα..σε όποια συννεφιά 

και αναζήτηση... Αν το φέρει και συναντηθούμε 

σε κάποιο από αυτά, μην ανησυχείς...εγώ πάλι 

θα σου χαμογελάσω...μπορώ..

μπορώ γιατί μια ηλιαχτίδα έχω φιλενάδα μου καλή 

και πάντα έρχεται..ακόμη και ανάμεσα από το γκρίζο 

έστω για μια στιγμή βγαίνει και μου κλείνει το μάτι... 

αν δει απλωμένη μπουγάδα από όνειρα βρεγμένα 

αυτή τα στεγνώνει..ένα χάδι αποθέτει στο μάγουλό μου 

και τρέχει να ανταμώσει τα καλοκαίρια που χρωστάμε...

Σε παραδίδω..σε όποιο κύμα νομίζεις πως ξανά 

θα σε βαφτίσει..σε όποιο δειλινό μπορεί πάνω σου 

να γράψει αλλιώς την ιστορία...

Με παραδίδω...σε όποια τρέλα και σε όποιο χρώμα 

προλάβει και ζωγραφίσει το τοπίο μου...

Αν τελικά δε βρεθούμε σε κάποιο από όλα αυτά..

μην μου πικραθείς...ξέρεις ότι θα με βρεις 

σαν το θελήσεις στις παπαρούνες...

στην αγκαλιά τους μέσα θα κρύβομαι 

ακόμη μια φορά από τούτον τον κόσμο...

σου θυμίζω απλά πως...γέμισε η πλάση ήδη από δαύτες...

Τα λέμε...