Ένα τραγούδι εκεί... Στέλλα Βρακά.

Δεν σε μαθαίνουν τα μικράτα σου

για τις αυταπάτες

τις αστραπές

τις ευλογίες

για τα δώρα που σου δίνονται

και χρειάζεται να κρύψεις

μην τα κουράσουν

τα μάτια των πολλών

που κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν.

Έρχεται στο σύντομα το σχολείο

και σου μιλάει διπλωμένα πολλά

θέλεις να τα πετάξεις

μα δεν βρίσκεις τόπο και χώρο.

Μα είναι ένα τραγούδι εκεί.

Σ' ένα βιβλίο και το βρίσκεις

σ' έναν άνθρωπο που σου το ψιθύρισε

ή στο φώναξε δυνατά.

Είναι το ουράνιο τόξο

που δεν χορταίνεις να βλέπεις.

Είναι ο κεραυνός που δεν φοβάσαι.

Είναι η φωτιά που δεν καίει

γιατί είναι ζωογόνο Πυρ.

Είναι το τραγούδι που σε γητεύει

και σε αλλάζει.