Λαμψη και κροτος στην κορυφη του βουνου
Η συμφορα διαλεξε την Πυλη του ουρανου
Βρηκε διεξοδο, στην γη να απλωθει
Στο αγελαστο βλεμμα της υποδουλωνει την Αυγη!!
Παγωσε το χαμογελο, με μια της ματια
Η ζωη σε χερια νεκρικης αγκαλιας
Ψαχνεις την ελπιδα μες το σκοταδι
Απολυτη η σιωπη, πλοκαμια αυταπατης!
Τεντωνεις τα χερια για να προφτασεις
Χαθηκαν ολα μεσα στην πλανη
Ευθυνες ζητας σε μια κοκκινη γραμμη
Μα αυτες χαθηκαν στην ερημη αυλη!
Κερδος του Ηλιου, η ανθρωπινη ζωη
Αγγαλιαζουν οι στιγμες, συναντωντας το πρωι
Σημαδια που παλευουν μεσα στην νυχτα
Αχνα δροσια τα βρεχμενα χαλικια!
Στην ερημια του τοπιου ψαχνεις δροσια
Πηγη να ποτισει την βλαστιση ξανα
Επιγειος ο χαμος, ταξιδεψε η ζωη
Στην φλογα ανταμωθηκε με την καταστροφη!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου