Μητρικό γαλαγκαλιαγάλιασμα... (Μαρίας Μπουρουτζόγλου)

Από τα σπλάχνα σου βγαίνει η ζωή
κι απ’την αγκάλη σου
ζεστή κι ασφαλής αναβλύζει  του μαστού η πηγή.

Έρπει το σπλάχνο σου με μιας και τη βρίσκει
τώρα δα δίνει το πρώτο φιλί.
Και παίρνει δώρο μητρικό
το γάλα αυτό το γιατρικό.

Πόσο ευφραίνεται η καρδούλα του

που από στοργή διψά
κι εσύ μάνα το κοιτάς ευλαβικά.

Το λικνίζεις στην αιώρα της αγκάλης σου

κι αυτό χορτάτο, ήρεμο, τείνει ν’ αποκοιμηθεί
με τη ρόγα σου στο στόμα του
και το χεράκι του το στήθος να κρατεί.

Τον πόθο σου μάνα στοργική,
τον πόθο σου να’ναι γερό
τώρα θαρρείς πως τον εβγάζεις κι ησυχάζεις.

Το στοματάκι του μωρού σου που τώρα σε τραβάει
ξέρεις εσύ ότι σ’ολάκερη ζωή
για Εσένα μητέρα θα μιλάει
Και μέσα από εσένα
Όλο τον κόσμο θα αγαπάει.

Ποίηση της: Μαρίας Μπουρουτζόγλου Μαία, Καθηγήτρια Εφαρμογών, Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Υποψήφια διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ