Θα ‘θελα να βρω δυο στίχους
να σε χωρούν ολάκερο μέσα τους.
Να μην περισσεύει λέξη καμιά.
Να χωράς σε μια βαθιά μου ανάσα
και σαν κραυγή να φανερώνεσαι.
Να σωπαίνουν όλοι οι ήχοι τριγύρω
και ν’ απομένει μόνο αυτός της καρδιάς μου
που σε συλλαβίζει.
Θα ‘θελα να βρω μια λέξη
να στη φορέσω κατάσαρκα.
Είμαι γυμνός από χρόνια, μου ‘χες πει.
Δάκρυσα κι άρχισα να κλώθω στίχους.
Μα όσο νήμα κι αν ξόδεψα
μονάχα πέντε γράμματα κατάφερα να σιάξω.
Έρωτα σ’ έντυσα
κι αφέθηκα να με ταξιδέψεις.
...Σταυρούλα Δεκούλου...
(Από την ομώνυμη υπό έκδοση ποιητική συλλογή Σ' έντυσα έρωτα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου