Ε, ναι, λοιπόν να φοβάσαι
έναν έρωτα ώριμο
εκφρασμένο με λόγο έντεχνο
δίχως άδεια ποιητική
με πείνα λαίμαργη για τ’ απαγορευμένο
διαβρώνει την ψυχή σκληρά
ελλείψει μέλλοντα διαρκείας
στην χρονική του αντικατάσταση.
Με ισχνό βηματοδότη
πάλλεται πεισματικά η καρδιά
ως να τελειώσεις το έργο
λαξεύοντας με χέρια γυμνά
χρονισμένο τελάρο
χωρίς φόβο, δίχως φραγμούς
βρίσκοντας θάρρος να το κρεμάσεις πρόχειρα
σ’ έναν τοίχο κάπου στο χολ
που απέμεινε γυμνός
όπερες ακούς σε υπερώα
συνθέτοντας άφεση στο φόβο του θανάτου.
Οι επιθυμίες μολοσσοί
δεμένοι με κλωστή
στην ανέμη απροσδόκητου πεπρωμένου
πάθη σβησμένα μ’ ασύρτικο κρασί
ηδονική ροή φωτοχυσίας
με πολυμορφικές διαθλάσεις.
Έ, ναι, λοιπόν να φοβάσαι τον ώριμο έρωτα
χειρόγραφο μιας άγνωστης γλώσσας
Πόπη Αρωνιάδα Popi Aroniada 12 Αυγούστου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου