Ποιήματα δυο..ένας δρόμος.. μονόδρομος..Θώμη Μπαλτσαβιά.

Δυο ποιήματα παράλληλα θα γράψω.. το ένα θα είμαι εγώ..

το άλλο εσύ.. ποτέ δε θα ολοκληρωθεί κανένα από μόνο του..

ποτέ δε θα υπάρξει δίχως να το συμπληρώσει το άλλο...

ποτέ δε θα υπάρξει νόημα αυτούσιο σε κάποιο χωρίς το άλλο...

Δυο ποιήματα..ένα για χτες κι ένα για αύριο..

για το επώδυνο χτες χωρίς εσένα.. για κάθε αύριο που θα'ρθει

έχοντας μες τα δυο σου χέρια πια τη ζωή μου..

Θα γράψω στο ένα για γέλιο...στο άλλο για δάκρυ..

στο ένα θα κυβερνά ο ήλιος μα στο άλλο η σελήνη..

θάλασσα θα'ναι το ένα..ουρανός το άλλο..

κι εκεί που θα συναντηθούν..ο ορίζοντας των ψυχών..

Το ένα θα μιλάει για τα μάτια σου..

το άλλο για τα δικά μου..φανερά κι ομολογημένα

θα περιγράφονται στο ένα ποίημα..

στο άλλο θα σαρκώνονται ανείπωτα και όνειρα πεταλούδες..

Κορμιά..τα δικά μας κορμιά θα χορεύουν

της τρέλας το βαλς στο πρώτο μου ποίημα..

στο δεύτερο δυο καρδιές θα γίνονται μια και θα αντιλαλεί

ο χτύπος σε κάθε γωνιά του σύμπαντος...

Δυο ποιήματα σαν ένα..εγώ κι εσύ..

το ένα θέλω ροδόκηπο να το κάνω..

το άλλο λιβάδι απέραντο με κάθε λογής αγριολούλουδο..

στο ένα θα σ'αγαπώ αλλά στο άλλο θα σε λατρεύω..

στο ένα θα μ'αγαπάς όμως

στο άλλο θα συμφιλιωθείς πως η υπόστασή σου είμαι..

...Ερωτικα Μονοπατια ΤΗΣ ΘΩΜΗΣ...