Ονειροπόλα μου καρδιά ,
με ψυχή μικρού παιδιού πάψε πια να πονάς ,
να δακρύζεις σιωπηλά και κάνε
αυτό που η λογική προστάζει .!!!
Το νοιώθεις ,το βλέπεις πως της άνοιξης ο δρόμος
που θέλεις να περάσεις είναι πληγωμένος
και έχει διώξει την αγάπη μακριά !!
Έφυγε μια μενεξεδένια δύση μακρυά ψηλά στον ουρανό .!!
Και εσύ αναρωτιέσαι αν πρέπει να τρέξεις πίσω της να την
κρατήσεις ,να της φωνάξεις ή να την αφήσεις να πετάξει
ελεύθερη όπως τα γοργόφτερα πουλιά !!
Ναι δεν γίνεται καρδιά μου να επιβάλλω
την αγάπη όχι ποτέ δεν θα το έκανα αυτό.
Η θλίψη σε βαραίνει καρδιά μου και
ένας κόμπος δυνατός στον λαιμό .!!
Η αγάπη καρδιά μου είναι ένα τραγούδι,
ένας χορός που σε κάνει όταν αγαπάς να μην νοιάζεσαι
τι θα γίνει αύριο αλλά το σήμερα .!!
Για αυτό ξέρεις καλά τι θα κάνεις ,
άστην να πετάξει ελεύθερη συντροφιά με
τα σύννεφα του ουρανού και τα πουλιά!!
Και αν νοιώσει πως της λείπεις
θα γυρίσει όπως τα σπαθωτά χελιδόνια στην
ζεστασιά της φωλιάς τους .!!
Αν όχι τότε να ξέρεις ότι δεν την είχες ποτέ
και εσύ σήκωσε το κεφάλι ψηλά κρύψε το δάκρυ
και προχώρησε πέρα στο τριανταφυλλένιο δειλινό!!
Ποιος ξέρει ;
...Maria Ioannou-Fili...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου