Και με τι μοιάζουν οι άγγελοι;
_ Μ' ανθρώπους.
_ Όπως η γριούλα που επέστρεψε το πορτοφόλι σου,
χθες. Σαν το ταξιτζή, που σου είπε, ότι όταν χαμογελάς,
φωτίζεις όλο το κόσμο.
Σαν το μικρό παιδί που σου έδειξε να βλέπεις
τα θαύματα μέσα σε απλά πράγματα.
Σαν το φτωχό άνθρωπο που μοιράζεται το μεσημεριανό του.
Σαν τον πλούσιο που σου "δίδαξε" ότι αν πιστεύεις
στις δυνάμεις σου όλα είναι πιθανά.
Σαν τον άγνωστο που ήρθε μαζί σου όταν έχασες το δρόμο σου.
Σαν το φίλο σου, που άγγιξε τη καρδιά σου,
όταν πίστεψες πως δεν υπάρχει κανένας δίπλα σου.
Οι άγγελοι δεν έχουν μεγέθη.
Δεν έχουν ηλικίες.
Δεν έχουν χρώμα.
Α ναι, κάποιοι φορούν γυαλιά.
Κάποιοι έχουν ζωγραφισμένες φακίδες.
Μερικοί είναι γεμάτοι ρυτίδες.
Ναι και μερικοί έφηβοι με σκουλαρίκι.
Άλλοι είναι μεταμφιεσμένοι σαν φίλοι.
Άλλοι σου δίνουν την εντύπωση ότι εχθροί σου είναι.
Άλλους, θα τους συναντήσεις,
μέσα σε σχολεία μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι
Άλλοι σαν εραστές...
Α ναι, καμιά φορά τους χαρακτηρίζεις ανόητους.
Δεν παίρνουν τη ζωή και πολύ στα σοβαρά,
γιατί τους ταξιδεύει ένα εσωτερικό φως.
Δεν αφήνουν διεύθυνση αποστολής.
Γιατί δεν ζητάνε ανταλλάγματα.
Πολλές φορές φοράνε αθλητικά παπούτσια
και έχουν διάφανα φτερά.
Είναι παντου!
Και θα τους δεις όταν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά.
Και οι δρόμοι της ψυχής σου, φωτεινοί και ανοιχτοί είναι!
"Τεχνη απο τον Άμποτ Χάντερσον Θάιερ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου