Κλείνω τα μάτια μου και πάω
ταξίδια στα απύθμενα του νου
μ' άνεμους ούριους το όνειρο να φτάσω
και στου Αντίνοου να πλεύσω τους ρυθμούς
για μια στιγμή τον κόσμο μου ν' αλλάξω
σ' αγάπης γαλαξίες μακρινούς
R)
Τα πιο καλά ταξίδια της ζωής
μες του καιρού τα σάπια
είναι αυτά που κάνεις στην σιωπή
με σφαλιγμένα μάτια.
2)
Σ'έρωτες άγνωστους κρυμμένους
κι οι νύχτες στων σειρήνων την ηχώ
μ' αγάπης κύματα σε κόσμους μαγεμένους
μες στον καθάριο να πετάξω ουρανό
σαν τους τρελούς αυτούς που λεν ερωτευμένους
στ' ονείρου μου τον χάρτη να χαθώ
Νικος Ορφανιδης: παντα γραφει με την πένα της ψυχης του!
ΑπάντησηΔιαγραφή