Δέντρο Χωρείς Φυλλωσιά... Εύα Μήλιου.

Η ερημιά μου εδώ τελειώνει,
που εμένα με στοιχειώνει.
Δέντρο χωρίς την φυλλωσιά του.
Δίχως το γέλιο και το δάκρυ σου,
ξεραίνεται.

Με λόγια ερωτικά,
η αγωνία μου ξεχύνεται,
απλώνεται και βρίσκει το κορμί σου.
Και συ αγάπη μου,αγάπα με
και πάρε με μαζί σου.

Στολίζω τ'όνειρό μου,
με το μονάκριβο συναίσθημα:

Να σε θωρώ,
να χάνομαι στο βλέμμα σου.

Να σε αγγίζω
και να σβήνω στο φιλί σου.

Να σε ποθώ,
να πνίγομαι στο στήθος σου.

Να σου μιλώ,
να κρέμομαι απ'τα χείλη σου.
Με λόγια ποθητά,ερωτικά,
η αγάπη φανερώνεται
και βρίσκει την ψυχή σου.
Εσύ κι ο πόθος σου,με συνεπήρατε.
Με εξαφάνισες ,με ρούφηξες
και έφυγα μαζί σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου