Λόγια που καίνε κάθε αίσθημα.
Κι αφήνουν στάχτες ένα γύρω.
Ξεσκίζουν της ψυχής τα υπόγεια.
Και την πετούν γυμνή στο κρύο.
Δεν σου αξίζει αυτό που έζησες.
Μιά γομολάστιχα να σβήσει.
Κανείς δεν ξέρει εσύ τί άντεξες.
Η αγάπη αυτή για να κρατήσει.
Μα κάποια πράγματα σε κούρασαν.
Λόγια και τρόποι σε πονούσαν.
Σαν πιπεριές καυτές στα χείλη σου.
Βαθιές πληγές που αιμορραγούσαν.
Ποιός απ' τους δυό;
Κι οι δυό θα καίγονται.
Στις στάχτες θα γυρνούν την πλάτη.
Άλλη ζωή θα ονειρεύονται.
Φτιαγμένη μόνο από αγάπη.
Δυό εραστές που ξεγυμνώθηκαν.
Και αγαπήθηκαν με πάθος.
Έφτασε να μιλούν πικρόχολα.
Και να πονούν γι'αυτό το λάθος.
Με τα κομμάτια στα δυό χέρια τους.
Γυρνούν στο δρόμο και φωνάζουν.
Σαν δυό τρελοί που ερωτεύτηκαν.
Τώρα τα αισθήματα δικάζουν.
Δάκρυα θα καίνε πιά στα μάτια τους.
Κι από τις στάχτες του έρωτά τους.
Θα βάφουν γκρίζα μισοφέγγαρα.
Θα κρύβουν κάπου τα όνειρά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου