Εγκατελλειμένο , παλιό , άφθαρτο απ'το χρόνο.
Η εγκατάλειψη άφησε τα σημάδια της πάνω σου.
Αλλά εσύ εκεί σταθερό , βέβαιο για το ξαναξύπνημα σου.
Δεν κάηκες , απλώς σε ξέχασαν για λίγο ή πολύ ή για πάντα.
Όμως είσαι εκεί ατάραχο . Με την αισιοδοξία και την ελπίδα
πως θα ξανατραγουδήσεις , γλυκά , μαγευτικά υπέροχα
οι μελωδίες σου θα πάρουν μακρυά τη θλίψη.
Κι ύστερα η συμπαντική μνήμη σου θύμησε πως πολλοί
κάηκαν σήμερα πάλι τόσο άδικα , τόσο απρόσμενα τόσο φρικτά.
Και μελαγχόλησες και πάλιωσες κι άλλο και γέρασες
κι απελπίστηκες, σαν να είχες ζωή και ξαφνικά σου την πήραν
μαζί με την ελπίδα πως κάποτε κι αυτοί θα σε άκουγαν
και θα χαιρόντουσαν και θα ένιωθαν την μέθεξη των ήχων
και των ρυθμών που μπορούσες να τους χαρίσεις ,
Νότα Βογιατζή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου