Πορεία μου Εσύ... Μαρία Γκουτζαμάνη.

Αιμορραγώ 

στις σκοτεινές 

σιωπές μου,

ψυχορραγώ 

στις άδειες 

αγκαλιές μου, 

και 'γινε ο ήλιος 

συντροφιά μου

στα προδομένα 

δειλινά μου.

Συνεχίζω 

ψάχνω στο 

βυθό σου

θραύσματα 

απ τον εαυτό μου,

μνήμες που 

πότιζαν τα χείλη

καρδιές που γίνανε 

συντρίμμι.

Ακολουθώ 

τη μοναξιά μου 

στα παγωμένα 

όνειρά μου, 

εκείνη 

λόγο δε μου δίνει,

ζωής ανάθεμα 

μου κρύβει.

Μαρία Γκουτζαμάνη