Στο πυρακτωμένο άρμα του αψιά άλογα ζεμένα
ψάχνει για άλλους ουρανούς,γι'αστέρια μαγεμένα!
Η ατίθαση η νιότη,με θράσος και θάρρος οδηγεί
διασχίζει τα άϋλα σύννεφα καλπάζει με ορμή!
Σύμμαχος ο παντεπόπτης Ήλιος,οδηγός,μπροστάρης
σημάδι, ιδανικό,λαμπρός και έμπειρος ταξιδιάρης!
Τρέχουν,καλπάζουν,αψηφούν την δύναμη του ανέμου
την ταχύτητα του κεραυνού,πυρογενούς πανθέου!
Το πύρινο άρμα του ζωοδότη βασιλιά τον ουρανό διασχίζει!
Τινάζει τα γκέμια με τα χέρια του ψηλά τα άλογα ορίζει!
Τον εκθαμβωτικό αιθεροβάμονα ο Ήλιος με καμάρι
τον γιό του χρίζει τον άφοβο αρματηλάτη που αγέρωχα
στους αιθέρες σεργιανίζει!
Με την εκρηκτική του την ορμή,με τα νιάτα τα παράτολμα
ο Φαέθωνας,ένα αστραφτερό πουλί που τον εαυτό του
υπερεκτιμά με το χρυσόζυγο το άρμα,λιόκαλους ουρανούς
δαμάζει μα ο τεράστιος σκορπιός που ύπουλα
σαλεύει, τον τρομάζει!
Κουνάει την ουρά του επικίνδυνα!Ο άμαθος νέος αιφνιδιάζεται
και χτυπά με το καμτσίκι τα φτερωτά τα άλογα,τα φοβίζει
και τώρα σκιάζονται! Και αφηνιάζουν ανεξέλεγκτα!
Μεγάλε Ήλιε της Δικαιοσύνης!
Χυμούν χαμηλά,ανάβουν φωτιές,στης γης την απεραντοσύνη!
Γυρίζουν ψηλά,με πύρινες φλόγες φοβερές ο ουρανός γεμίζει.
καίγονται γη και ουρανός,μια άμυαλη αστοχία που στοιχίζει.
Ρίξε Θεέ νεροποντή,κατακλυσμό και χάρισε έλεος στην οδύνη.
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου