Να σε σκεπάσω ήθελα
Τα χέρια κι η ψυχή μου βελούδο
Για σένα
Τα λόγια σου μαχαίρια
Κοφτερά που εύκολα βρήκαν στόχο
Κρεμάμενη από τις λέξεις
Διαλύομαι
Αγκαθοστέφανό μου λατρεμένο
Πόσο σ' αγαπώ
Τα δάκρυα ποτάμι
Η πληγή ανοιχτή
Που ποτέ δεν θα κλείσει
Παρών με απουσία
Κάτι μου θυμίζει αυτό
Τόσο μακρινό
Μα τόσο γνώριμο
Αντέχω ακόμη
Δέσποινα Marquardt Αναστασιάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου