Αχ, βρε εραστή των μουσών…
Ξυπνάς απότομα από τον λήθαργο του ατομισμού
Κραυγές, ψίθυροι, φωνές απαράμιλλων δημιουργών
Απογυμνωμένο σε σέρνουν στο κατώφλι της μετριότητας
Εξαρτημένος από τη μέθη του Εγώ
Κοιτάς ξεδιάντροπα μες στο κάτοπτρο της υπεροχής
Και κατρακυλάς στο τυφλό στενωπό της έπαρσης
Δεν αντέχεις το δικαστικό δράμα της σύγκρισης
Αλυχτάς για την απρόκλητη αλήθεια
Και σπάζεις τον καθρέφτη της απατηλής ευτυχίας
Αρχή και τέλος ενός ανάστροφου οργασμού μηδενικότητας
Το θύμα στον επάρατο κύκλο της αλαζονείας
Ε σ ύ, ε μ ε ί ς, ε γ ώ.
Art by Mariska Karto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου