Ο Κυκλος... Νάνση.

Ξύπνησα

με μια παράξενη διάθεση

μελαγχολίας...

Μεγάλωσα

και αυτό με εκπλήσσει

νιώθω ίδια και διαφορετική

ζωντανή και κουρασμένη

ένα πάντρεμα διαφορετικών αισθήσεων

δύο κομμάτια

του εαυτού μου σε διάσταση

αλλού το μυαλό

αλλού η ψυχή

και στην μέση διάσπαρτες

επιλογές,εμπειρίες,

η ανάμνηση μιας ζωής

σε ταχύτητες επιβίωσης

χωρίς ψυχή

και αυτή μοιάζει ακίνητη

σαν να μη θέλει να ξεκολλήσει

από την συνήθεια της νιότης

και όμως κατέχει

όλη την ύπαρξή μου...

Έχω την υποψία

ότι με προσπέρασε αθόρυβα

χωρίς παράπονα....

Με άφησε πίσω

να ξαποστάσω λίγο

σε μια καμπή ωριμότητας

να καταλάβω το ασήμαντο

της λογικής του "πρέπει",

την πιθανότητα του" θέλω"

σε μετουσίωση του "μπορώ"....

Όμως πρέπει να βιαστώ

να φτάσω στην αφετηρία

της αθωότητας

εκεί που γεννήθηκαν

όλα τα όνειρά μου

να γίνω πάλι

το βλαστάρι της ψυχής μου....

Ναι αυτό είναι!!!!

όλα μπήκαν σε τάξη

όλα πήραν την θέση τους

στον κύκλο της ζωής

και η μέρα άρχισε

να χαράζει με χαμόγελα......

...Nancy Rosered...