Αποψιλωνω τους κήπους της ψυχής!
Αφαιρώ παράσιτα ανθρώπων
που αποδυναμωνουν το χώμα.
Κολακες μονοετεις
που χρωματιζουν για λίγο και μετά ξεθωριάζουν...
Δορυφόρους περιέργειας που μεταφέρουν άχρηστο υλικό...
Μη ρωτάς αν πονά τούτη η αφαίρεση;
Είναι πολύ κουραστική...
Το τοπίο αδειάζει...
Φθινόπωρο πια!
Κάποιους βολβούς φιλίας που αντέχουν
στο χρόνο έχω να συντηρώ,
μονο αυτοί μου απέμειναν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου