Ακριβά συναισθήματα
βαλσαμωμένα
στις καχύποπτες σιωπές
ενός ανεξέλεγκτου κόσμου
που μεθά στην ατέρμονη πλάνη
του εγωκεντρικού "υπάρχω".
Δολοφονημένοι έρωτες
στοιβαγμένοι σε σκοτεινά
γεμάτα μούχλα
υπόγεια των ψυχών,
μάρτυρες αγάπης
σε παρελθοντικούς χρόνους,
λαμπαδιάζουν στην πυρά
του ανελέητου αυτού "υπάρχω".
Μάτια δακρυσμένα
σε όσα πέρασαν...
σε όσα πίστεψαν...
Κι όμως ακόμη ελπίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου