Όταν σ' αγάπησα ήμουν παιδί... Σταυρούλα Δεκούλου.

Να ορίζεσαι αγάπη
κι ας σε ψάχνω στου χρόνου
το ασύνορο τέλος.

Φανερώσου πληγή.
Βαθιά να χαρακώνεις τη λήθη,
να βγαίνουν έξω οι μνήμες
να ουρλιάζουν.

Έρχεται πεινασμένη η αυγή
και διεκδικεί δροσιά
από το δέρμα που σου κρύβω.

Έρχονται διψασμένα τα όνειρα
και σε ζητούν σαν οφειλή.

Όταν σ' αγάπησα ήμουν παιδί
και ξέρε το...
τα παιδιά θυμούνται πάντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου