Μεγάλοι ποιητές... Μαρίνα Αντωνίου.

Είμαι μια ζητιάνα,
έξω απ' το λαμπερό σπίτι
των μεγάλων ποιητών,
μ' απλωμένο χέρι,
που ψίχουλα γυρεύει.
Οι λέξεις χορεύουν
στον αέρα γύρω μου,
σηκώνουν γλυκό
το άρωμα των λουλουδιών
και της δροσιάς τις στάλες.
Όλο και περιμένω
κάποιος να φανεί,
στο χέρι να μου αφήσει,
ένα μικρό κομμάτι
γαλάζιο του ουρανού,
σαν ψιχουλάκι, γλυκού ψωμιού,
από ποίημα, να δοκιμάσω.
Δύσκολοι καιροί
για ζητιάνους,
δύσκολοι καιροί
και για μεγάλους ποιητές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου