Ήθελα... Σταματίνα Βάθη.

Ναι...

Ήθελα να ονειρευτώ μέσα στην κόρα των ματιών σου...

Να νιώσω την ειρήνη των σκέψεών σου...

Να χαθώ μέσα στον πόλεμο της καρδιάς σου...

Και μετά να εξαφανιστώ μέσα στην βαθιά την αγκαλιά σου...

Αστέρια κάθε κουκίδα στο βυθό των ματιών σου,

γαλαξίες που στέλνουν μηνύματα σε κάθε απειροστό

κομμάτι των σκέψεών σου...

Χαμένοι στην απεραντοσύνη του ουρανού,

από εκεί που χαθήκαμε χωρίς γνώση του ίδιου μας του εαυτού.

Άραγε ακούς τον ρυθμό??!!

Έχουμε μεταλλαχθεί από τσιμέντο και μέταλλο,

στην ρύπανση και στον καπνό,

σε θεατρικές κινήσεις όχι στο σανίδι αλλά στο αληθινό κοινό.

Χτύποι και ζωή,

ανάσες, ρυθμός και μουσική.

Το σύμπαν μας καλεί.

Ήθελα...

Να ονειρευτώ ...

Να νιώσω...

Να χαθώ...

Να εξαφανιστώ...

Και μετά να καθήσω κάτω από τα αστέρια,

την απεραντοσύνη να αισθανθώ...

Να φωνάξω με τα χέρια ψηλά,

να νιώσω το μεγαλείο που μας αγκαλιάζει με τα μάτια ανοιχτά.

Αστέρια και χρώμα,

ρυθμός και φως,

εσύ και εγώ.

Να αγαπήσω και να αγαπηθώ.

Γυμνές ψυχές,

μόνο με τις ανάσες μας και τους χτύπους μας από τις καρδιές.

Ήθελα...

Stamatina Vathi

Φωτογραφία : Bodhi Smith