Ανεβαίνουν στον ουρανό
τα γενόμενα.
Βυθίζονται στην θάλασσα
επιπλέουν για λίγο
και πορεύονται βρεγμένα
για τα ουράνια δώματα.
Δεν θέλουν πλέον
τους δρόμους της οδύνης
άλλο να περπατήσουν.
Πού να σταθούν στα σκόρπια
κομμάτια της απαρνημένης χαράς
στα ανεμισμένα σύμφωνα
και στα υπόκωφα φωνήεντα
της πόλης που ξέφυγε
απ' το αειθαλές της μουσικής;
Έψαχναν στα δάση
ολάκερες νύχτες
τ' αηδόνια
να βρουν στον ήχο τους
το φως.
Μάταιος κόπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου