Έτσι χλωμή... Χάρις Παρασκευοπούλου.

Έτσι χλωμη, σαν όταν κοιμάσαι...

Απελευθερωμένη από της ζωής σου τα δεσμά

κάτι άλλο που σε θέλουν κι όχι εσένα

εσένα με τη γλυκάδα της άγριας κερασιάς στην όψη

και στα χείλη τους πόθους του χείμαρρου.

Χλωμή και απηυδησμένη

από όσα πίστεψες κι ακόμα

πιστεύεις.

Παλιάτσος εγώ,

τίποτα δεν έχω να προσφέρω

μόνο σαν του τραγουδιού μου οι νότες

την πλάτη σου ακουμπούν

σαν αέρας

σαν χάδι

σαν γιορτής προσδοκία

έτσι μόνο

μπορώ αληθινά να σου μιλώ...

Χάρις Παρασκευοπούλου