Φτιάχνεις με μύθους παραμύθι
κι είναι θαυμάσιο, μεγάλο
και βάζεις μέσα μνήμες, λήθη
κι ύστερα λες, δεν έχει άλλο.
Κοίτα με πόση σε κοιτάζουν
λαχτάρα, κρέμονται απ’ τα χείλη
αθώα μάτια σε θαυμάζουν…
Πες μας παππού το ‘’οι δύο φίλοι’’
.
Ακόμα ένα παραμύθι
απ’ τα πολλά που εσύ σκαρώνεις
στου θαυμαστού κόσμου τα βύθη
χτίζεις φιλίες κι εξυψώνεις.
Δένεις μ’ αλήθειες παραμύθια
τη φαντασία με το τώρα
γιομίζεις δύναμη τα στήθια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου