Το μέτριο δεν το μπορώ
το απόλυτο το φοβάμαι, τα αισθήματα
τ' αληθινά τα νιώθεις μέσα στ' αγκάλιασμα
στο σφίξιμο των χεριών όταν σε χαιρετάνε!
~~~~
Το νιώθω μέσα στο βλέμμα σου
στην ομορφιά που εκπέμπει, το βλέπω
στην αναζήτηση στη σκέψη που μας
συντροφεύει!
~~~~~
Το μέτριο δεν το μπορώ,
και το πολύ φοβάμαι θέλω να' μαι
το γέλιο σου στη σκέψη σου σαν άνοιξη
να διώχνω ότι πονάνε!
~~~~~
Το μίζερο απεχθάνομαι
εμβαθύνω στην ουσία, χρόνο να ζω
εποικοδομητικό να αιχμαλωτίζω τις στιγμές
που' χουν για μένα αξία!
~~~~~
Το άγνωστο δεν το μπορώ,
τρομάζω με τα γραμμένα, μα εγώ μόνο
αφουγκράζομαι τα κύματα τ' αφρισμένα,
μαγεύομαι στ' αγνάντεμα στα ολόμπλαβα μελτέμια!
~~~~~
Το μέτριο δεν το μπορώ,
παθιάζομαι με σένα που οι σκέψεις σου
με προκαλούν, που μ ' έμαθες να μ' αγαπώ και
τίποτα δεν βλέπω πια αφηρημένα!
~~~~~
Ξέρεις που νιώθω το πολύ,
στο μάζεμα του ουρανού που' χει
η ματιά σου, και τ' άγγιγμα της άνοιξης που 'χει
η κορμοστασιά σου!!
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου