Τρέξαν να κρυφτούν οι ώρες της λήθης,
κυνηγημένες απ’ την αλήθεια
π’ άναψε φωτιές στα μπλόκα της ψευτιάς.
Ακούστηκε άγριο ποδοβολητό αλόγων,
π’ ορμούσαν αφηνιασμένα να ξεφύγουν
απ’ τ’ αστραφτερό σπαθί της Νέμεσης,
αναζητώντας διέξοδο.
Μα ο λευκός καβαλάρης
με το χρυσό λάσο στο δεξί χέρι,
τα κυνηγούσε και τα οδηγούσε
στο χώρο της συγκέντρωσης
των σκοτεινών Ψυχών.
Προσκυνητές τα περήφανα έλατα
κλίναν τις κορυφές στο πέρασμα του
κι ακούστηκαν οι ιαχές της μάχης
ως τα πέρατα του κόσμου.
Μέχρι την Αυγή..
που λαμπρός Ήλιος ξεπρόβαλε
σκορπώντας για πάντα τα σκοτάδια,
που σέρνονταν άπειρα χρόνια
Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
Πνευματικά κατοχυρωμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου