Μην θρηνείς σ'αυτό που σε ρήμαξε
και στα γόνατα σέρνεσαι τώρα
σε κελί και αν σε βάλαν να πνίγεσαι
σκέψου μόνο πως είναι μια μπόρα.
Και το δάκρυ σαν χιόνι σου πάγωσε
και σου στάθηκε εκεί να πονάς
μια αρχόντισσα στέκεις αγέροχη
με στεφάνι από κλάδο ελιάς.
Σαν θεά απ'τον Όλυμπο φαίνεσαι
Αφροδίτη με χάρη ομορφιάς
που στραμμένο το βλέμμα επάνω σου
θαυμασμού και ζήλιας ξυπνάς.
Σκέψου κόρη εσύ το επέτρεψες
να σου τρώνε αυτό που αξίζεις
που αιώνες παλεύεις να βρίσκεσαι
μες το κέντρο της γης να φωτίζεις.
Τους ελκύεις αυτό που δεν έχουνε
ταπεινή και αξίες με πάθος
και ο εχθρός που σε τύφλωσε άδικα
να πληρώσει αυτό του το λάθος.
Ωω θεά των αρχαίων προγόνων μας
που στις ρίζες σου κυλάει Ελλάδα
χαμογέλα και σήκω στο ύψος σου
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου