Υπάρχουν κάποιες ωραίες ιστορίες αγάπης που πάντα ήθελα
να γράψω στο βιβλίο των αναμνήσεων.
'Σαν αυτές που μου έλεγε η γιαγιά μου.
Αγάπη για πάντα
Αυτό τον τίτλο έβαλα,γιατί πράγματι ήταν πάντα μαζί.
-Μαζί από παιδιά παίζανε στην ίδια γειτονιά και τρέχανε ανέμελα
-Από τότε με είχε βάλει στο μάτι ο παππούς σου και μου έλεγε ότι
εσύ θα γίνεις η μητέρα των παιδιών μου.
Και εγώ γέλαγα και κοκκίνιζα συνέχεια.
-Αχχχχ γιαγιά τι ωραία χρόνια. Και πότε τον ερωτεύτηκες;;;;
-Νομίζω πάντα ήμουν αλλά δεν το παραδεχόμουν κόρη μου.
-Περάσαμε μπόρες με τον παππού.
Αλλά είμασταν πολύ ερωτευμένοι που τα ξεχνάγαμε όλα.
Ο παππούς ήταν ο ήρωας μου,πάντα με πρόσεχε σαν να ήμουν
το μωράκι του.Ετσι με φώναζε, και μένα μου άρεσε αυτό.
-Περάσαμε χαρές και λύπες, αλλά πάντα είμασταν
ο ένας για τον άλλον εκεί να τον νοιάζεται.
-Όταν ήρθε στον κόσμο η μαμά σου,
μας πήρε αγκαλιά και μας ειπε:
"Τώρα θα έχω δύο μωράκια "μου
είχε πει και έκλαιγε από χαρά.
-Γιαγιά σε ζηλεύω.Αραγε θα βρω και
εγώ έναν τέτοιο ήρωα; ;;
-'Ότι σου είναι γραπτό κόρη μου θα γίνει "
-Εγώ τον γέρο μου δεν θα τον άλλαζα με τίποτα.
-Είχανε δώσει μια υπόσχεση.
-Ότι θα φύγουνε μαζί,όπως ήρθαμε και μαζί σε αυτή τη ζωή.....
'Αχ γιαγιά μου ,πόσο μου λείπουν οι ιστορίες σου.
Μα ξέρω ότι εκεί που είσαι,έχεις τον ήρωα σου και αυτός
το μωράκι του.
Στο βιβλίο των αναμνήσεων έγραψα με συγκίνηση
Υπάρχουν και αυτοί οι έρωτες που με τη σφραγίδα τους
περνούν στην αιωνιότητα της αγάπης και του σεβασμού
JOANNA KAGARA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου