ΦΤΕΡΑ έχουν οι έρωτες, θε' να βρουν'
το πιο λαμπρό αστέρι που θα φέρει,
το πιο θεσπέσιο αγγελοταίρι'
χαρά ή λύπης δάκρυα,
θε' να 'χουν!
Πώς αρμενίζουν μόνοι στα πελάγη
στου ήλιου το χρυσό το άρμα,πλάϊ;
Μα' να άξαφνο σημάδεμα πονάει!
Δες! Η φαρέτρα τους;Βέλη γεμάτη.
Ώρες μετρούν ευτυχιάς που προσμένει,
ολόγλυκα φιλιά Παραδεισένια.
Της αγάπης πάντοτε είν' η έννοια!
Καρδιές μονάχες.Χέρια φιλντισένια!
Ορίζουν λες,νέους ουράνιους δρόμους...
Μία αγάπη
Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου