Δεν ξέρω τι να πω...
Μια λύπη με αυτούς
που χάσανε να σκέφτονται.
Γέμισαν τα χάρτινα παλάτια τους
με μοναχικότητα και φόβους.
Νιώθουν κλέφτες κοιτάζοντας
τον ουρανό πίσω από μια κουρτίνα.
Σταμάτησαν να μιλούν ,να χαιρετάνε,
να αγκαλιάζουν.
Μα πιο άδικο να χαμογελάνε.
Γιατί γιατί;;;
Νιώθω να μας κλέβουν
τη ζωή χωρίς να μας ρωτάνε.
Ένα κακό όνειρο που λέω
ότι δεν είναι αληθινό.
Ο Ναός της καρδιάς μας
ας γίνει ευλογία
και να υποδεχθεί
τους πιστούς της.
Η πίστη είναι η αλήθεια
και σ'αυτή γονατίζουμε.
Όχι στο φόβο.
Αυτός δεν νίκησε ποτέ
τη θέληση
Η θέληση ξέρει να βγαίνει
νικητής.
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου